Στην Ελλάδα του ραχατιού και της τσαπατσουλιάς
Είναι να συγχαρείς ένα ξάστερο μυαλό… Να θαυμάσεις μια ρεαλιστική οπτική γωνία και μια στάση και κρίση που την πιστεύεις και εσύ.
Παρακολουθούμε καιρό τώρα τα σχόλια του Βαγγέλη Σταύρου, που βλέπετε στη φωτογραφία -μέλος της Βορειοηπειρωτικής Κοινότητας- και διαπιστώνουμε σε αυτά βάθος σκέψης, βάρος λόγου και ευθύνη.
Βασικά διαπιστώνουμε την αντικειμενικότητα.
Προσέχει τη ζωή, τους ανθρώπους, τις συγκυρίες, τα φαινόμενα και τις αντιλήψεις. Βρίσκει τι ενώνει και τι χωρίζει. Βάζει απέναντι την καθυστέρηση και την πρόοδο, κάνει πετυχημένα την αντιπαράθεση.
Διαβάστε δύο στιγμιότυπα:
- Γιατί σταματήσαμε να βγάζουμε άντρες
«Τυχαίνει να βρίσκομαι συχνά στο ίδιο μέρος, την ίδια ώρα και να βλέπω το ίδιο φαινόμενο:
Κατεβαίνει ο μαντράχαλος από το σχολικό και αμέσως η μικρόσωμη Φιλιππινέζα (η μισή από το βάρος του) να τρέχει να του πάρει τη σχολική τσάντα από το χέρι και να την κουβαλήσει αυτή στα 20-30 μέτρα, ως την πόρτα του διαμερίσματος. Μη μας πάθει τίποτε ο μαντράχαλος.
Μανάδες, μας πήρατε στο λαιμό σας!
Γι’ αυτό σταματήσαμε να βγάζουμε άντρες!»
2. Οι άλλοι παράγουν σκέψη, εμείς εθνάρχες και σύγχρονους Αγίους
«Στην Ολλανδία του ορθολογισμού και της μέριμνας και της σκληρής εργασίας, δάμασαν τον ωκεανό με εκατοντάδες χιλιόμετρα φράγμα…,
…στην Ελλάδα του ραχατιού και της τσαπατσουλιάς, μας πνίγει ένα ποταμάκι.
Οι ολλανδοί έκαναν τη μοίρα ορθολογική επιλογή, στην Ελλάδα ελπίζουμε σε θαύματα των λαοπλάνων και στο έλεος του Μεγαλοδύναμου.
Οι άλλοι παράγουν σκέψη, εμείς εθνάρχες και σύγχρονους Αγίους!!!»
