Γιατί τόσος θόρυβος για τη Χιμάρα;

Γράφει

ο Βαγγέλης Παπαχρήστος

Όποιο ηλεκτρονικό μέσο αν παρακολουθήσεις αυτό το διάστημα, όποια εφημερίδα αν ξεφυλλίσεις, το πρώτο θέμα είναι η Χιμάρα. Μάλιστα μερικοί βρίζουν με τον πιο χυδαίο τρόπο, ο δικηγόρος απειλεί πως τώρα θ’ αρχίσουν οι δικές μας εξορμήσεις κι ούτω καθ’ εξής.

Και γιατί όλα αυτά; Γιατί τόσος θόρυβος για τη Χιμάρα; Διότι κέρδισε ο άνθρωπος που δεν θα υπακούσει στα αρπαχτικά σχέδιά τους, ο άνθρωπος που έχει το κουράγιο κι αυτοπροσδιορίζεται ελεύθερα.

«Μας ελληνοποίησαν τη Χιμάρα», «Η Χιμάρα είναι αλβανική», «Γιατί τραγούδησαν ελληνικά τραγούδια στην πλατεία Ομόνοιας της Χιμάρας;», επέμενε ν’ αποσπάσει την απάντηση από συνάδελφο η άλλη δημοσιογράφος. Μα κύριε δικηγόρε, κυρία δημοσιογράφο, κύριοι που φωνάζετε κι οδύρεστε, η Χιμάρα κι όλος ο χώρος μέχρι την Κονίσπολη, ανήκουν στην αλβανική επικράτεια, αυτό είναι γεγονός. Άλλο το τι αισθάνεται ο καθένας που ζει σε αυτά τα μέρη. Δικαίωμά του ν’ αυτοπροσδιοριστεί βάσει των Διεθνών Συμβάσεων, της Σύμβασης Πλαίσιο περί δικαιωμάτων των πολιτών και των μειονοτήτων.

Αν θα τραγουδούσαν στην ιταλική ή άλλη γλώσσα, θα το κάνατε τόσο μεγάλο θέμα; Στη μέση της Αθήνας υπάρχουν καφενεία που συχνάζουν Αλβανοί κι αφού πίνουν και κανένα ποτήρι, αρχίζουν το τραγούδι. Αν κάποιος τους κάνει παρατήρηση, είναι από την οκτάβα της φωνής (για την ηρεμία της περιοχής) και όχι από τη γλώσσα. Χορωδία ξένων γλωσσών έγινε η Αθήνα.

Στην Αγγλία παρέλασαν με αμάξια, σημαίες, συνθήματα κι έγινε χαμός. Δεν τους είπε κανένας γιατί μιλάτε αλβανικά, εδώ είναι Αγγλία. Έλεος!

Αφήστε, εσείς οι σχολιαστές, που μείνατε οι ίδιοι εδώ και τρεις δεκαετίες κι ασχοληθείτε με τα τόσα άλλα προβλήματα που έχει ο τόπος, να δει μπροστά κι αυτή η χώρα.