Η ανησυχία του Μηνά Κονόμη, ωσότου ν’ αγκυροβολήσει στο Δυρράχιο το καράβι

Η ανησυχία του Μηνά Κονόμη, ωσότου ν’ αγκυροβολήσει στο Δυρράχιο το καράβι

Ο Μηνάς Κονόμης, με καταγωγή από την Πολύτσατη του ορεινού Πωγωνίου, παραμένει σαν μια σεβαστή εικόνα, είναι ένα σεβαστό πρόσωπο που το θυμούνται πάντα οι πρώην εργαζόμενοι του Εργοστασίου Υποδημάτων και του Βυρσοδεψείου της πόλης του Αργυροκάστρου.

Ήταν ο οδηγός που εφοδίαζε με το κρατικό αυτοκίνητο με πρώτη ύλη και άλλα διάφορα βοηθητικά υλικά την επιχείρηση, για να είχε συνεχόμενη δουλειά οι εργαζόμενοι. Έφτανε μέχρι το πιο απόμακρο σημείο, στο βορρά της Αλβανίας και μετέφερε από κει δέρματα που τα κατέργαζαν στο βυρσοδεψείο.

Αύξησε περισσότερο η δουλειά του όταν ξεκίνησε το Εργοστάσιο Παραγωγής Διαφόρων Υποδημάτων. Τότε εκτελούσε δύο καθήκοντα: Εφοδίαζε με δέρματα το βυρσοδεψείο και διένεμε τα υποδήματα, που ήταν για παιδιά, για άνδρες, για γυναίκες, για στρατιωτικούς. Το εργοστάσιο παρήγαγε ακόμα και τσαρούχια για τους χωριάτες.

Από το Δυρράχιο μετέφερε εισαγόμενο υλικό. Όταν καθυστερούσε το καράβι, μία – δύο μέρες, ο Μηνάς μετέτρεπε το θάλαμο του αυτοκινήτου σε υπνοδωμάτιο. Ανησυχούσε, αγχωνόταν για την καθυστέρηση, δεν ήθελε να ξέμεναν οι εργάτες από δουλειά. Χαιρόταν η ψυχή του όταν αγκυροβολούσε το καράβι στο λιμάνι.

Στα 40 χρόνια οδηγός, διατήρησε σε καλή κατάσταση το αυτοκίνητο, αλλά και τον εαυτό του. Στα καλύτερα εστιατόρια της εποχής καθόταν κι τρωγόπινε ποιοτικά. Είχε φίλους τους καλούς μαγείρους στο Τουριστικό Εστιατόριο του Αργυροκάστρου, τον Κίτσιο Καμπέρη και το Βασίλη Τζούμπη.

Σε όλη του τη ζωή διέκρινες στα χείλη του το γλυκό χαμόγελο και το λεπτό αστείο του. Ήταν εργατικότατος. Με το μεγάλο ζήλο για δουλειά προετοίμασε και το γιο του, που σήμερα με φορτηγό «αλωνίζει» την Ελλάδα.  

 Από το βιβλίο του Αντών ΛΙΟΥΛΙΑ: «Το Αργυρόκαστρο ταξιδεύει…»

Σχετικά άρθρα: