Η Ειρήνη γεννιέται από την Αγάπη. Είναι τέκνον της

ΜΕ ΛΙΓΑ ΚΑΙ ΑΠΛΑ ΛΟΓΙΑ

Απανταχού της γης όλοι οι άνθρωποι αισθάνονται μεγάλη πικρία και λύπη, αγανάκτηση και θυμό γι’ αυτούς τους άνευ προηγουμένου καταστροφικούς πολέμους, που έχουν ξεσπάσει στην Ουκρανία και Μέση Ανατολή.

Αυτοί οι ανατριχιαστικοί πόλεμοι αφήνουν μανάδες χωρίς γιούς και γιούς χωρίς σταυρό στο χώμα. Κι όμως, για τους νεκρούς, δεν είδαμε ποτέ κι από κανέναν ένα κλάμα, ένα αληθινό δάκρυ.

Ξέρουμε, όμως, να βγαίνουμε στις τηλεοράσεις ως εμπειρογνώμονες και αυθεντίες, για να σχολιάσουμε αυτούς τους πολέμους.

Πού βρέθηκαν, αλήθεια, όλοι αυτοί οι πολεμικοί ανταποκριτές και αναλυτές, οι απόστρατοι, οι καλλιτέχνες και παπάδες…, που μας παραγεμίζουν τον εγκέφαλό μας με γνώμες και ιδέες, χωρίς καμία πραγματικότητα.

Εμένα, προσωπικά, με πειράζει το λυπηρό γεγονός ότι αυτή την στιγμή χάνονται ανθρώπινες ζωές, επειδή σκεφτόμαστε και λειτουργούμε λανθασμένα. Αν δεν αλλάξουμε, θα καταστραφούμε.

Για να έχουμε εξωτερική ειρήνη, πρέπει να έχουμε ειρήνη μέσα μας. Η κάθε ημέρα της ζωής μας να είναι ειρηνική. Να μην ήμαστε βίαιοι. Να έχουμε μια ζωή που δεν προκαλεί έχθρα.

Η ειρήνη δεν έρχεται ποτέ, μα ποτέ μέσα από διατυμπανισμούς, βία και πολέμους. Η ειρήνη έρχεται μόνο μέσα από την συμπόνια και την αγάπη.

Καμιά κυβέρνηση, κανένας ηγέτης, καμία χώρα, κανένας στρατός δεν πρόκειται να μας δώσει την ειρήνη. Εκείνο που θα φέρει την ειρήνη, είναι η εξωτερική δράση. Αλλά για να έχουμε αυτή την μεταμόρφωση, μια νέα σκέψη και συνείδηση, πρέπει να έχουμε αυτογνωσία. Χωρίς να γνωρίζουμε τους εαυτούς μας, δεν υπάρχει αγάπη και ως εκ τούτου, δεν υπάρχει ειρήνη.

Γιατί η ειρήνη γεννιέται από την αγάπη. Είναι τέκνον της.

Υπό ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΥ

Σμηνάρχου ε.α. – ζωγράφου