Η γιαγια – Γαρούφω Λάγιου και ο Άγιος Κοσμάς

Πιστές Βορειοηπειρώτισσες στην εποχή του αθεϊστικού καθεστώτος του Χότζα

Η γιαγια – Γαρούφω Λάγιου ήταν σώμα, νους, ψυχή αφοσιωμένη στην εκκλησία. Ζούσε σε φτώχια, αλλά ήταν πολύ πλούσια στην ορθόδοξη πίστη. Θα ήθελε καθέ­νας από εμάς να την άκουγε όταν μιλούσε για το Χριστιανι­σμό.

Ρήτορας δεν ήταν, αλλά ήταν πιστή στο Θεό. Γι’ αυτό πάντοτε ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός από εκεί που αναπαύονταν, τη συμ­βούλευε και διαμέσου της επιθυ­μούσε οι συμβουλές του να φθάσουν στους άλλους χωριανούς. Ο Σταυρός γι’ αυτήν ήταν η δύναμή της. Για το Σταυρό πολλές φορές έδωσε δοκιμές, ότι δεν τον αποχωρίζεται όποια συνέπεια κι αν είχε.

Ο Αγιος Κοσμάς, όταν άρχισε να χτίζεται το νέο σχολείο, είχε παράπονο. Δεν ήθελε να τον κλείσουν μέσα. Την επιθυμία του Αγίου η γιαγια – Γαρούφω την μετέφερε στις τότε αρχές.

Ξέρετε τι πήρε σαν δώρο από έναν αντίχριστο; Έναν γερό ξυλο­δαρμό. Δεν το έβαζε κάτω, γιατί γνώριζε ότι όποιος πιστεύει ξέ­ρει και να συγχωρεί.

Στη φωτογραφία: Η Γαρούφω Λάγιου με τους γιούς της Μιχάλη, Γιώργο και Κώστα.

Από την εφημερίδα “Το γραφικό Βουλιαράτι”