Ο ευτελισμός του επαγγέλματος του δημοσιογράφου στο μεγαλείο του

ΑΙΧΜΕΣ

Δεν είναι ένα, ούτε δύο τα φαινόμενα και μιλάς για μεμονωμένο περιστατικό. Αλλάζεις κανάλι και τελειώνεις. Είναι πολλά τα τηλεοπτικά κανάλια που απασχολούν στρατευμένους δημοσιογράφους. Κυβερνητικό πολιτικό συντάκτη κι αντικυβερνητικό.

Παρατηρείς να τους χλευάζουν οι τηλεθεατές για την κομματική δέσμευσή τους και αυτοί να μην υποχωρούν, να μην τους νοιάζει. Να συνεχίζουν τη φανατική εκπροσώπηση των κομμάτων. Η αντικειμενικότητα της ανάλυσης των προβλημάτων γι’ αυτούς δεν ισχύει. Ισχύει το Κόμμα, η κυβέρνηση, η αντιπολίτευση.

Δεν υπήρχε και παλιά αυτό το φαινόμενο. Γεννήθηκε και ανδρώθηκε σταδιακά τα τελευταία χρόνια, που το δημοκρατικό σύστημα αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα. Φθείρεται ακατάπαυτα, κλονίζεται… αδυνατεί.

Βλέπεις τους δημοσιογράφους να κρατούν φανατικά μια πλευρά, ένα κόμμα, μια ιδεολογία, με τη δικαιολογία ότι καλύπτουν το ρεπορτάζ και ξαφνικά σκάει η είδηση «η Πόπη Τσαπανίδου παραιτήθηκε από δημοσιογράφος και ανέλαβε καθήκοντα εκπροσώπου τύπου του ΣΥΡΙΖΑ…, ο Γιωργος Καραμέρος παραιτείται από το ΚΟΝΤΡΑ και είναι υποψήφιος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ…» Δηλαδή πολιτικοποιήθηκαν. Ως δημοσιογράφοι που έκριναν την πολιτική, πήγαν να την υπηρετήσουν…

Και δεν είναι οι μόνοι. Ακολουθούν το παράδειγμα πολλών άλλων, που το έπραξαν νωρίτερα. Κι όλοι μαζί αν τους συγκεντρώσεις, αποτελούν στρατιά. Μάλιστα στρατώνα…     

Ο ευτελισμός του επαγγέλματος του δημοσιογράφου στο μεγαλείο του!