Ο εθελοντισμός – αφορμή για να χάσει τη ζωή του

(Ένα γεγονός, που εκτός από την οικογένειά του, ίσως να μην το ξέρει κανένας άλλος ούτε στο χωριό του).

Ο Κώστας Ντρίτσος, του Σπύρου και της Αγαθής, γεννήθηκε στις 15 Σεπτεμβρίου 1929 στο χωριό Δερβιτσιάνη, Κάτω Δρόπολης Αργυροκάστρου.

Ήταν ζωηρός και έξυπνος τύπος. Ξεχώριζε στην παρέα του.

Δύο χρόνια μετά την απελευθέρωση της χώρας, τον Ιούνιο του 1946, πήρε μέρος, ως εθελοντής, μαζί και με άλλους νέους του χώρου μας, της Δερβιτσάνης, στο μεγάλο έργο, για την αποξήρανση του κάμπου της Νεπράβιστας.

Εκεί, τότε, από έλλειψη τροφής και κάτω από την μεγάλη φλόγα εκείνου του καλοκαιριού, αρρώστησε από ελονοσία και μεταφέρθηκε επειγόντως στο νοσοκομείου του Αργυροκάστρου, όπου και απεβίωσε στις 3 Σεπτεμβρίου 1946, στα 17 του χρόνια, υπό αφόρητους πόνους.

Η ταφή του, λόγω της μολυσματικής ασθένειας, έγινε στο Αργυρόκαστρο. Αργότερα, τα οστά του, μεταφέρθηκαν στο νεκροταφείο της Δερβιτσάνης.

Ο Κώστας ήταν ένας από τους πρώτους εθελοντές, αν όχι ο πρώτος, που αφορμή για να χάσει τη ζωή του, έγινε η κατασκευή ενός μεταπολεμικού έργου.

Το κράτος, τότε, έδωσε μηνιαία σύνταξη στους γονείς του, οι οποίοι μετά από μερικούς μήνες, δεν δέχτηκαν να την πάρουν, λέγοντας και ιδίως η μητέρα του, πως δεν μπορούν οι γονείς να τρέφονται με τα χρήματα του νεκρού γιου τους.

Υστερόγραφο:

Πρόσωπα, σαν αυτό του Κώστα Ντρίτσου, το θεωρούμε λογικό, όχι μόνο δεν πρέπει να ξεχνιούνται, αλλά και να επιβραβεύονται. Να γράφεται, η σεμνή τους πράξη, στο ιστορικό του χωριού και του Δήμου της περιοχής μας.