Ο Λένιν πέθανε στην Κουμουνδούρου

Ο Λένιν πέθανε στην Κουμουνδούρου

Μετά την τελετή της κλωτσοπατινάδας του Σαββατοκύριακου, ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να έπεισε ακόμη και τους τελευταίους που αμφέβαλλαν πως είναι ένα γνήσιο μόρφωμα της λενινιστικής Αριστεράς.

ΤΟΥ ΤΑΚΗ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ
ΠΗΓΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Πρώτον, αποδείχθηκε ανίκανος να κυβερνήσει σε συνθήκες κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Ο Λένιν γι’ αυτό έκανε το πραξικόπημα των μπολσεβίκων. Όσοι από τον ΣΥΡΙΖΑ είχαν δυο δράμια Ιστορίας στο μυαλό τους, το θυμήθηκαν και αποπειράθηκαν να εφαρμόσουν τη λενινιστική αρχή στη χώρα μας. Το βασικό εμπόδιο για την κατάργηση της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας ήταν οι δεσμοί με την Ε.Ε.

Πήγαν στη Μόσχα να ζητήσουν ρούβλια, πήγαν στο Πεκίνο, έως και στο θαλερό Καράκας έφτασαν, αλλά απέτυχαν. Προσπάθησαν να ελέγξουν την ενημέρωση –βασική αρχή του λενινισμού– απέτυχαν και πάλι. Έστησαν μια δικαστική πλεκτάνη κατά των πολιτικών τους αντιπάλων –κάτι σαν τις δίκες της Μόσχας επί Στάλιν, του καλύτερου μαθητή του Λένιν– και ατύχησαν.

Αν είχαν δυο δράμια πολιτικής σκέψης, έπειτα από τόσες αποτυχίες θα είχαν εγκαταλείψει τις προσπάθειες. Όταν βρέθηκαν στην αντιπολίτευση θα έλεγαν πως «οι συνθήκες δεν είναι ώριμες», θα έκαναν την αυτοκριτική τους, θα θυσίαζαν μερικούς δικούς τους για να συσπειρώσουν τους υπόλοιπους. Φαίνεται, όμως, πως αυτά τα δυο δράμια τούς έλειπαν. Κυρίως έλειπαν από τον απόλυτο άρχοντα του παιχνιδιού, τον Τσίπρα.

Λενινιστικό κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ, ο πυρήνας της αριστερής γνησιότητας. Δημοκρατικός συγκεντρωτισμός: το μεγάλο εφεύρημα του Λένιν για τη λειτουργία του κόμματος και την κατάργηση της εκμετάλλευσης του ανθρώπου από άνθρωπο. Θα λέτε ό,τι γουστάρετε εδώ μέσα, τρόπος του λέγειν, όμως στους έξω από δω θα λέτε ό,τι αποφασίσαμε εμείς.

Αποτέλεσμα, η έφεση των λενινιστικών κομμάτων για διασπάσεις, από τον Τρότσκι έως τον Λαφαζάνη, τον Βαρουφάκη και την Κωνσταντοπούλου. Η προσωπολατρία είναι ένα ακόμη λενινιστικό κληροδότημα στον ΣΥΡΙΖΑ. Για χρόνια ήταν ο Τσίπρας που τους μάζεψε από τον δρόμο και τους έκανε ανθρώπους. Όταν ο ίδιος, με τη σεμνότητα που τον διακρίνει, αποχώρησε επέλεξαν τον Κασσελάκη.

Νέος, ευειδής και ομοφυλόφιλος, τους έπεισε ότι είναι το διαβατήριό τους για τον σύγχρονο κόσμο. Κάτι σαν το «Κλικ» του Κωστόπουλου στη δεκαετία του ’80, που επαίρεται ότι «ξεβλάχεψε» τους Έλληνες. Η απελευθέρωσή τους από τον δημοκρατικό συγκεντρωτισμό τούς έδωσε τη δυνατότητα να απολαύσουν την ελευθερία τους.

Οι στριγκλιές, οι βρισιές, οι λιποθυμίες του Σαββατοκύριακου δεν πρέπει να μας απογοητεύουν. Είναι ένα τσούρμο ανθρώπων που απολαμβάνουν την ελευθερία τους. Ακόμη και ο Αντώναρος δεν έχασε την ευκαιρία να τη γιορτάσει μ’ ένα κεφαλοκλείδωμα. Και ας το δούμε θετικά: η γιορτή της κλωτσοπατινάδας είναι σαν τα πυροτεχνήματα που θα περίμενε ο Κασσελάκης για τη δική του γιορτή.

defence-point.gr

Σχετικά άρθρα: