Ο Μίλτος Τεντόγλου – φαινόμενο προς διερεύνηση
Αυτός, ο Μίλτος Τεντόγλου, είναι φαινόμενο προς διερεύνηση. Όχι ως αθλητής, αλλά ως άνθρωπος. Λίγο μετά που κρέμασε το χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο στο στήθoς του, στoυς Ολυμπιακούς τoυ Τόκυο, δηλώνει:
«Δεν έπρεπε να κερδίσω εγώ σήμερα. Έπρεπε να κερδίσει ο Ετσεβαρία, ήταν καλύτερος. Εγώ δεν ήμουν καλά, ό,τι να έκανα. Μέχρι και τούμπα έφαγα. Πήγα στο τελευταίο άλμα και τους το έκλεψα. Δεν ένιωσα πως έδωσα τη μάχη που έπρεπε να δώσω.»
Λίγο μετά τον θρίαμβό του στο Παγκόσμιο τoυ Βελιγαρδίου, που πάλι κρέμασε το χρυσό μετάλλιο στο στήθος του, σε συνέντευξή του λέει:
«Πρώτα και πάνω απ’ όλα σέβομαι όλους τους αθλητές, ακόμη κι αν δεν είναι καλοί. Σέβομαι την προσπάθειά τους. Σέβομαι όλα τα επαγγέλματα γενικά.
Δεν θεωρώ ότι αυτό που κάνω είναι πιο δύσκολο συγκριτικά με κάποιον που δουλεύει οκτάωρο στην οικοδομή. Αυτό που κάνει ένας οικοδόμος ίσως είναι πιο δύσκολο από αυτό που κάνω εγώ, άρα γιατί «να το παίξω κάποιος;»
Ο «κολλητός» μου δουλεύει σε φούρνο, στα Γρεβενά. Ξέρω ότι είναι δύσκολη δουλειά, όλες οι δουλειές είναι δύσκολες. Σέβομαι όποιον προσπαθεί και δεν θέλω να το παίξω ιστορία.»
Δεν ξέρω εσείς, αλλά εγώ μένω άφωνη…
…και υποκλίνομαι στον τεράστιο αυτόν Άνθρωπο, που ακούει στο όνομα: Μίλτος Τεντόγλου. Μακάρι να διαβάσουν τα λεγόμενα του όσο το δυνατόν περισσότεροι και κυρίως οι νέοι. Θα είναι όφελος για αυτούς, κυρίως όμως θα είναι όφελος για την Ελληνική Κοινωνία…
