«Ο σκύλος από ‘κει που τρώει γαυγίζει»
Σχολιάζει το κείμενο μας: «Άσπρισα για να «γίνω» Έλληνας» με μεγάλο παράπονο και αγανάχτηση, και ρεαλιστικά ο Κώστας Ζαφείρης. Συμβουλεύει κιόλας με τον τρόπο του. Τα όσα λέει τα στηρίζει στην προσωπική του πείρα, στον δικό του Γολγοθά:
«Και που είσαι ακόμα, η ταλαιπωρία και η αδιαφορία θα συνεχιστεί ώσπου αφομοιωθούμε, εμείς οι Βορειοηπειρώτες! Ώσπου τελειώσουμε κυριολεχτικά. Να προσέχεις τι λες, τι γράφεις και τι κάνεις, φίλε – γιατί όλα τα ελέγχουν οι Ελλαδίτες και αν τους τη δώσει, όπως αποφάσισαν τη χορηγία της ελληνικής ταυτότητας, την αφαιρούν ξανά...
Τι να πρώτο θυμηθείς απ’ όσα περάσαμε. Ας κυλάνε τα χρόνια, τίποτα δεν ξεχνιέται; Πολύ θυμό έχουμε μέσα μας, όλοι εμείς οι απλοί Βορειοηπειρώτες, όχι οι κομματικοποιημένοι, που άλλοι τα βλέπουν ρόδινα με τη ΝΔ, άλλοι με το ΣΥΡΙΖΑ, άλλοι με το ΠΑΣΟΚ. Ο σκύλος από ‘κει που τρώει γαυγίζει.
Λες και ξέχασαν που κάθε τρεις μήνες τρέχαμε να σφραγίσουμε το διαβατήριο στο τελωνείο της Κακαβιάς, με τα λεωφορεία τότε του ΚΤΕΛ Ιωαννίνων, με βασικό μέτοχο τον Παπούλια…
Λες και ξέχασαν τις ουρές στο Γενικό Προξενείο της Ελλάδας στ’ Αργυρόκαστο, για σφραγίδες στα πιστοποιητικά, 25€ η καθεμιά επί ποιος θυμάται πόσες φορές…
Λες και ξέχασαν τις ουρές στα γραφεία αλλοδαπών, στο μεταφραστικό γραφείο του Υπουργείου Εξωτερικών, δεκάδες φορές να μεταφράζεις το ίδιο πιστοποιητικό…
Ώσπου να έρθουμε στα πιο πρόσφατα: Κόψιμο με μαχαίρι των συντάξεων και κλείσιμο των συνόρων επί κορονοϊού…
Και δες τη διαφορά: Είμαι 7 χρόνια στην Γερμανία κι έδωσα τα προσωπικά στοιχεία μου μόνο μια φορά και τελείωσε, πάει ρολόι το σύστημα. Δεν σε ενοχλεί κανένας πια. Και σε αυτή την ξένη χώρα να πιάνεις δουλειά εσύ στο δημόσιο, που στην Ελλάδα, στην πατρίδα σου ούτε μπορούσες να το σκεφτείς… Όχι ο καθένας μας προφανώς. Εσύ απλέ συμπατριώτη, που δεν στηρίζεις κόμμα για τα δικά σου συμφέροντα.»
