Οχυρά στην Μειονότητα

(Πώς έγινε ένα τετράστιχο…)

Αυτές τις μέρες παραμιλούσα…

…Είχα στο νου μου την περίοδο του ψυχρού πολέμου, τα οχυρά, την κλειστή ερμητικά Αλβανία, που το 1990 σαν άνοιξαν τα σύνορα και την επισκέφτηκαν ξένοι δημοσιογράφοι, μόλις την αντίκρισαν την  αποκάλεσαν «Άλλο πλανήτη».

Ξεκινώντας μόνο από τα οχυρά, σκέφτηκα:

«Εμένα του Έλληνα Μειονοτικού τι μου έλεγε εκείνο το σαθρό σύστημα;! Ότι τα οχυρά που είναι τοποθετημένα στον κάμπο της Δρόπολης έχουν στραμμένη την πολεμίστρα προς την Ελλάδα. Από κει πρόκειται να μας επιτεθεί ο εχθρός. Και πρέπει να ήμαστε άγρυπνοι. Αυτά δεν κάνουν ούτε μπρος ούτε πίσω…»

Στηριζόμενος πάνω σε αυτό το σκεπτικό, έγινε αυθόρμητα το τετράστιχο ποίημα μου:

ΟΧΥΡΑ ΣΤΗΝ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑ

Τα οχυρά είχαν γυρισμένη την πολεμίστρα προς την Πατρίδα μου,
από κει, μας έλεγαν, περιμένουμε τον εχθρό.
Αλήθεια, αν ξέσπαγε τότε πόλεμος,
εγώ θα σημάδευα τον αδελφό;!

28.03.2025