Παρτιζάνοι εκτελούν παρτιζάνο

Το μεγάλο γερασμένο πευκόδεντρο, που δεσπόζει ακόμα και σήμερα στην «Σπανθιά» – αυτό του Μάσσιου – έχει μια πικρή, πονεμένη ιστορία, που ξεκινάει το 1943, σε καιρό πολέμου.

Το φύτεψε στον κήπο του σπιτιού ο Γιάννης, μετά την εκτέλεση του αδελφού του, τού Βασίλη.

Του παρτιζάνου, που τον έφαγαν αδίκως, για ψύλλου πήδημα, οι φίλοι του οι παρτιζάνοι. Η αιτία; Δήθεν τα έμπλεξε στο μέτωπο με μια παρτιζάνα.

Αφού έφυγε ο Βασίλης, φρόντιζαν όλα τα αδέλφια του το πευκόδεντρο με τη σειρά και προπάντων η πικραμένη μανα – Αγαθή, η οποία τη σορό του γιου της η ίδια την κουβάλησε ζαλωμένη στο χωριό από τον τόπο της εκτέλεσης.

Το πευκόδεντρο μεγαλώνει διαρκώς, ψηλώνει αδιάκοπα, ρίχνει ανάστημα… Ομολογεί στις γενιές την πικρή πονεμένη ιστορία.

Λένε ότι το παρτιζάνικο επιτελείο σε δεύτερη σύσκεψη ακύρωσε την πρώτη απόφασή του και χάρισε τη ζωή του Βασίλη – όμως όταν το γράμμα έφτασε στο σημείο της εκτέλεσης, το μοιραίο είχε συμβεί. Το αδελφικό βόλι είχε αφαιρέσει του άτυχου Βασίλη τη ζωή.

Λένε επίσης ότι, μετά από χρόνια πάει να αποκατασταθεί η αδικία – ο Βασίλης να θεωρηθεί πεσόντας – όμως την ίδια χρονική περίοδο, συλλαμβάνεται ο αδελφός του, ο Μιχάλης και φυλακίζεται …

Έτσι, ακυρώθηκε και αυτή η θετική εκδοχή.