Ποιος θα πληρώσει την πανώλη στα αιγοπρόβατα;

Του Γιώργου Κράλογλου 

Εμείς θα πληρώσουμε και την πανώλη. Και αν τα ζωντανά της σφαγής ήταν 15.000, θα πούμε το γάλα, γαλατάκι και το κρέας, κρεατάκι. Ανοίξτε τις τσέπες…

Τι θα πει η κυβέρνηση; 

Ότι την ακρίβεια στο ράφι την “συνέλαβε” και να μην ανησυχούμε. Και ότι με τις μεταρρυθμίσεις που έχει κάνει στην οικονομία τίποτα δεν της ξεφεύγει σήμερα… Ούτε και στο μέλλον βεβαίως-βεβαίως..

Τώρα πώς μπήκαν γεμάτα πανώλη τα κατσικοπρόβατα από τις γειτονικές μας χώρες και δεν τα πήραμε χαμπάρι και στα σύνορα και όταν αραδιάστηκαν στην αγορά, ένας Θεός το ξέρει, στο Ελλαδιστάν.. 

Τα ξέρουν βέβαια και κάποιοι πιο ειδικοί… Αλλά γιατί να σκάσουν; 

Στο μοναδικό Κρατιστάν των Βαλκανίων τα έχουμε ζήσει ξανά και ξανά αυτά. Τα έχουμε ζήσει και τα ξεπεράσαμε… με τον γνωστό δικό μας “αποτελεσματικό” τρόπο.

Η κυβέρνηση θα κάνει πως δεν καταλαβαίνει τις αυξήσεις στο κρέας, στα τυριά και στο γάλα (άλλωστε είναι ήδη έτοιμες στα συρτάρια του εμπορίου). Και ο λαός θα πληρώσει την ζημιά. 
Χαράς το πράγμα… 

Θα πάνε οι τιμές στα γαλακτοκομικά 20 ευρώ πιο πάνω σε κάθε 100 κιλά στο γάλα-τυρί. Και στα κρέατα άλλα 15 ευρώ … Ε, και; Τι θα γίνει; 

Ο ιθαγενής του Ελλάδισταν πρώτον έτσι και αλλιώς σταμάτησε να αγοράζει τα ρούχα και τα παπούτσια που αγόραζε για να μπορεί να φάει και να πληρώσει το ηλεκτρικό στο σπίτι (ρωτήστε όποιους θέλετε από εμπόρους και βιοτέχνες και θα δείτε τι συμβαίνει).

Και δεύτερον θα τρώει όσα από τα έτοιμα υπάρχουν ακόμη στα ταμιευτήρια (ρωτήστε και εδώ την Τράπεζα της Ελλάδας και τις άλλες τράπεζες, θα σας το επιβεβαιώσουν).

Εκεί θα κολλήσει ο ιθαγενής μας; Θα σταματήσει το κρέας και το γάλα του παιδιού του;

Θα την πληρώσει και γερά μάλιστα την ανικανότητα του κράτους του να απαγορεύσει στα κατσίκια με πανώλη, των άλλων κρατών, να περάσουν στον τόπο μας…

Και με την “ευκαιρία” αυτή θα εξασκηθεί περιμένοντας και την επόμενη χρεοκοπία του. Τη δεύτερη χρεοκοπία της οικονομίας (μέσα στα 15 χρόνια). Χρεοκοπία που λίγο ως πολύ την περιμένει.

Πώς και από που; 

Βλέποντας ότι η ακρίβεια έχει καθίσει στον σβέρκο του και ας λέει ότι θέλει να λέει όποιος τα λέει από την κυβέρνηση, για τα περί των τιμών που κατεβαίνουν από τα ράφια του σούπερ-μάρκετ και άλλα παρόμοια. Σημασία έχει ποιος τους ακούει…

Μεγαλύτερη όμως σημασία (ακόμη και από τα παραπάνω) έχει ότι όλα αυτά τα βλέπουν και  κεφαλαιούχοι επενδυτές που κάποια στιγμή (το 2019-2020) εκτίμησαν την Ελλάδα ως νέο επενδυτικό προορισμό λόγω εξαγγελιών για μεταρρυθμίσεις, αναπτυξιακά προγράμματα, αποκρατικοποιήσεις, συρρίκνωση κράτους και οριστική εξάλειψη της γραφειοκρατίας…

Τα είχαν εκτιμήσει και τα έλεγαν αυτά (οι ξένοι κεφαλαιούχοι και οι επενδυτές) όταν ανοίχθηκαν αναπτυξιακά σχέδια όπως και το Ελλάδα 2.0 (που θα το ξανακούσουμε -μετά από 5 χρόνια- τον άλλο μήνα και στην ΔΕΘ).

Πήραν πίσω όμως τις εκτιμήσεις μετά την εμφανέστατη απόσταση των ντόπιων επενδυτών από τα σχέδια ανάπτυξης. Μετά τα πολλά βιομηχανικά λουκέτα στον τόπο. Και την συνεχιζόμενη αύξηση της μετανάστευσης των νέων μας . Μετανάστευσης χωρίς γυρισμό. 

Και όπως ολόσωστα παρατηρεί και ο panost  στο χθεσινό του σχόλιο “…μετανάστευση Ελλήνων στο εξωτερικό όχι σαν τη μετανάστευση του 1950-1960 που υπήρχε η υστερόβουλη αλλά αποτελεσματική σκέψη από τις τότε κυβερνήσεις ότι οι μετανάστες θα στέλνουν χρήματα στον τόπο τους για να ζήσουν όσους έμειναν πίσω, και όταν θα πετύχουν οικονομικά θα επιστρέψουν να χτίσουν σπίτια να ανοίξουν επιχειρήσεις κλπ…”

capital.gr