Πώς τα μπλέξαμε έτσι στη Ροδόπη;
ΓΝΩΜΕΣ
Γράφει
ο Κώστας Γιαννακίδης
Ακόμα και αν στην επόμενη Βουλή δεν εκλεγεί ούτε ένας μουσουλμάνος βουλευτής, στο τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής μπορούν να ανοίξουν τις πόρτες και να κερνάνε λουκούμια τους περαστικούς. Για πρώτη φορά η μειονότητα και ο ρόλος της Τουρκίας στην περιοχή αποτελούν κεντρικό θέμα αντιπαράθεσης στις ελληνικές εκλογές. Τι καλύτερο να περιμένουν οι άνθρωποι;
Ο βασικός λόγος για τον οποίο υπάρχει το ποσοστό του 3% για είσοδο στη Βουλή, είναι η μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη. Ένα μειονοτικό κόμμα, ακόμα και αν συσπείρωνε τους πάντες, δεν θα έπιανε το όριο καθώς στην περιοχή ψηφίζουν και οι στρατιωτικοί που υπηρετούν εκεί. Και οι βουλευτές που εκλέχτηκαν ως «ανεξάρτητοι» έπαιξαν ανοιχτά το παιχνίδι της Τουρκίας. Ωστόσο με το όριο εισόδου στη Βουλή, οι μειονοτικοί υποψήφιοι διεκδικούν την ψήφο των συμπολιτών τους μέσα από τα ψηφοδέλτια των μεγάλων κομμάτων. Όχι πάντα ανέφελα, καθώς έχουμε δει και την περίπτωση βουλευτή να δηλώνει «Τούρκος» μέσα στην ελληνική Βουλή. Ασφαλώς όταν αναφερόμαστε στη μειονότητα, δεν εννοούμε μόνο τους «τουρκογενείς». Είναι και οι Ρομά και οι Πομάκοι που μοιράζονται την ίδια περιοχή και φυσικά το θρήσκευμα.
Η αλήθεια είναι ότι αν περιηγηθείτε στα χωριά της Ροδόπης, ειδικά προς τα ορεινά, δεν αισθάνεστε ότι είστε στην Ελλάδα. Τα σπίτια είναι τυπικά τουρκικά, χαμηλά με ψηλές μάντρες, ενώ πριν την έλευση του internet είχαν όλα δορυφορικό πιάτο για να βλέπουν τα τουρκικά κανάλια -σε αυτό βοηθούσε πολύ το προξενείο. Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία, που έβγαλαν με το ζόρι το Δημοτικό, δυσκολεύονται να μιλήσουν ελληνικά -για να γράψουν, ούτε συζήτηση. Με τα παιδιά τους είναι αλλιώς -βοήθησε και σε αυτό το internet.
Εκατό χρόνια μετά τη Συνθήκη της Λωζάνης, η μειονότητα δεν έχει ενσωματωθεί στην ελληνική κοινωνία ούτε κατ’ ελάχιστο. Και ναι, η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι από αυτούς προτιμούν να αυτοπροσδιορίζονται ως «Τούρκοι» -είναι αναφαίρετο δικαίωμά τους, σεβαστό σε ατομικό επίπεδο. Με αυτό το δικαίωμα στον ΣΥΡΙΖΑ προσπαθούν να μπαλώσουν την τρύπα που άνοιξε ο Νίκος Φίλης, δηλώνοντας ότι το κόμμα μπορεί να δεχθεί στα ψηφοδέλτια του κάποιον που δηλώνει ότι εκπροσωπεί την τουρκική μειονότητα. Λάθος. Είναι άλλο ο ατομικός προσδιορισμός και άλλο η ένταξη σε ψηφοδέλτιο κόμματος που δεν αποδέχεται την ύπαρξη τουρκικής μειονότητας, αλλά μουσουλμανικής. Ας είναι.
Μετά τις εκλογές του Μαΐου, με πρωτοβουλία της ΝΔ, ο Αλέξης Τσίπρας ενημερώθηκε για τους στενούς δεσμούς που διατηρούν με το τουρκικό προξενείο οι δύο μουσουλμάνοι υποψήφιοι στη Ροδόπη και στην Ξάνθη. Λίγο αργά δεν ενημερώθηκε; Στην Κομοτηνή, όπου εξελέγη ο Οζγκιούρ Φερχάτ, ακόμα και τα στελέχη του κόμματος κατήγγειλαν ότι δρα ως άνθρωπος του προξενείου. Ο ίδιος πάντως, μέχρι στιγμής, δεν ελέγχεται, τουλάχιστον δημόσια, για ενέργειες που θα μπορούσαν να θεωρηθούν ύποπτες. Ξέρει κάτι παραπάνω η ΕΥΠ; Προφανώς αυτά που ξέρει δεν έπεισαν τον Αλέξη Τσίπρα για να αλλάξει το ψηφοδέλτιο. Από τη ΝΔ ισχυρίζονται ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ βάζει πάνω από όλα το κομματικό συμφέρον. Το ίδιο ανταπαντούν από την Κουμουνδούρου.
Και έτσι έχουμε μπροστά μας έναν περίεργο κόμπο. Αν ο Τσίπρας έβγαζε τον Φερχάτ από το ψηφοδέλτιο, θα ήταν σαν να ομολογούσε ότι έπαιξε το παιχνίδι του προξενείου και αναγνώρισε με καθυστέρηση το λάθος του. Θα ήταν πιο εύκολο να το κάνει αν τον ενημέρωναν πριν τις εκλογές, όχι μετά. Παράλληλα θα δημιουργούσε εύλογες εντάσεις στον πληθυσμό της μειονότητας, καθώς θα ακύρωνε την επιλογή τους. Τώρα που τον διατηρεί στα ψηφοδέλτια, κατηγορείται από τη ΝΔ για επικίνδυνες μεθοδεύσεις, με σκοπό το στενό κομματικό συμφέρον. Και οι αντεγκλήσεις ανάμεσα σε αρχηγούς και εκπροσώπους ανεβάζουν στον άφρο ένα θέμα που, παραδοσιακό, έμενε στον βυθό. Κατά τα λοιπά, δεν γίνεται καμία κουβέντα για την ενσωμάτωση της μειονότητας στον κορμό της ελληνικής κοινωνίας. Αυτό είναι κάτι που απαιτεί χρόνο, μέθοδο και χρήμα.
Και στο μεταξύ, στην Τουρκία θα έχουν να συζητούν για το πώς τα αδέρφια τους στη Θράκη έχουν καταφέρει να αναστατώσουν την ελληνική πολιτική σκηνή. Μεταξύ μας, ο Τσίπρας ίσως είπε και μια λογική κουβέντα μέσα σε όλον αυτόν τον κουρνιαχτό. «Για 15.000 ψήφους δημιουργούνται εντάσεις που πλήττουν τη σταθερότητα και την κοινωνική ειρήνη σε μία τόσο ευαίσθητη περιοχή».
Protagon.gr