Πώς το Πανεπιστήμιο των Τιράνων έγινε πρώτο φυτώριο για την ελληνομάθεια στην Κίνα
Ο Ζου Σένγκ Πένγκ είναι καθηγητής Ελληνικών στη Σχολή Δυτικών Γλωσσών της Σανγκάης. Σπούδασε Ελληνική Γλώσσα στο Πανεπιστήμιο των Τιράνων, όπου αποφοίτησε τη δεκαετία του 1960.
Η περίπτωση του Ζου είναι ιδιάζουσα, γιατί η συντριπτική πλειοψηφία των Κινέζων φοιτητών που σπούδασαν στο Πανεπιστήμιο των Τιράνων έμαθαν αλβανικά, ενώ μόνο πέντε φοιτητές έμαθαν ελληνικά, συμπεριλαμβανομένου του Ζου Σένγκ Πένγκ. Μετά την αποφοίτησή του, επέστρεψε στην Κίνα και άρχισε να εργάζεται στο Πανεπιστήμιο Ξένων Γλωσσών της Σανγκάης, όπου άνοιξε για πρώτη φορά το Τμήμα Ελληνικής Γλώσσας. Ο καθηγητής Ζου ανήκει στην πρώτη ομάδα καθηγητών της ελληνικής γλώσσας, έτσι πολλοί ελληνομαθείς είναι μαθητές του.
Ο Ζου λέει ότι οι σπουδές και η εμπειρία του στην Αλβανία τον έκαναν να νιώθει περισσότερη αγάπη για την πατρίδα του.
Δημοσιογράφος: Πότε ξεκινήσατε τις σπουδές σας στην Αλβανία και γιατί επιλέξατε την ελληνική γλώσσα;
Ζου Σένγκ Πένγκ: Πήγα στην Αλβανία το 1965. Γιατί σπούδασα ελληνικά στην Αλβανία; Διότι Κίνα και Ελλάδα συνήψαν διπλωματικές σχέσεις το 1972, και μέχρι εκείνη τη χρονιά η χώρα μας δεν είχε διπλωματικές σχέσεις με την Ελλάδα. Στην Αλβανία οι συνθήκες ήταν κατάλληλες αφού η ελληνική μειονότητα καταλαμβάνει σχεδόν το 9 τοις εκατό του πληθυσμού, επομένως το Υπουργείο Παιδείας της Κίνας μας έστειλε να μάθουμε την ελληνική γλώσσα στην Αλβανία. Τότε έμαθα ότι ο πρωθυπουργός Τσου Εν Λάι προέβλεψε, με βάση τη διεθνή κατάσταση, ότι η Κίνα θα έμπαινε στον ΟΗΕ μέσα σε 5 χρόνια, οπότε χρειάζονταν μεταφραστές υψηλού επιπέδου. Στη δεκαετία του ’60 του περασμένου αιώνα, πολλοί μαθητές από τα λύκεια επιλέχθηκαν να μάθουν ξένες γλώσσες. Θυμάμαι ότι αυτό ήταν μέρος της διπλωματικής στρατηγικής της χώρας.
Δημοσιογράφος: Τι σκεφτήκατε όταν λάβατε την είδηση ότι πρόκειται να σπουδάσετε στην Αλβανία;
Ζου Σένγκ Πένγκ: Ένιωσα περήφανος. Όταν ήμουν 15 χρονών, υπήρχαν μόνο τρεις φοιτητές που εστάλησαν στην πρώην Σοβιετική Ένωση για μηχανολογία. Το σχολείο μου είχε την ευκαιρία να στείλει μαθητές στο εξωτερικό. Ήμουν πολύ χαρούμενος και περήφανος. Αυτό δεν ήταν μόνο περηφάνια για μένα, αλλά και για το σχολείο και την οικογένεια.
Δημοσιογράφος: Ετοιμαστήκατε στο Πεκίνο πριν την αναχώρηση;
Ζου Σένγκ Πένγκ: Θυμάμαι ότι πολλές ομάδες συνεστήθησαν στο Ινστιτούτο Εθνικών Μειονοτήτων στο Πεκίνο. Για παράδειγμα, σε μια ομάδα υπήρχαν μαθητές που πήγαιναν στην Αλβανία και σε μια άλλη ομάδα εκείνοι που πήγαιναν στην Τσεχία. Κάθε ομάδα είχε έναν αρχηγό, που ήταν συνήθως μεταπτυχιακός φοιτητής στο Πανεπιστήμιο της Μόσχας. Ο αρχηγός της ομάδας μας φρόντισε κατά τη διάρκεια του ταξιδιού. Η διαδικασία προετοιμασίας περιελάμβανε συνήθως την ανάπτυξη του πατριωτικού αισθήματος χωρισμένο σε δύο μέρη. Το πρώτο μέρος αφορούσε την ιδεολογία, ενώ το δεύτερο συνίστατο από επισκέψεις σε ορισμένες πόλεις για να γνωρίσουμε την ανάπτυξη της βιομηχανίας και της γεωργίας μετά την ίδρυση της Νέας Κίνας. Το 1965, η κατάσταση της ανάπτυξης ήταν καλή, έτσι το πατριωτικό αίσθημα μεγάλωσε στις καρδιές μας.
Δημοσιογράφος: Πώς περάσατε από το Πεκίνο στα Τίρανα;
Ζου Σένγκ Πένγκ: Εκείνη την εποχή ταξιδεύαμε με τρένο από το Μανζούλι της Κίνας στη Μόσχα. Για 7 ημέρες και 6 νύχτες, δεν κατεβήκαμε ποτέ από το τρένο. Θυμάμαι ότι το 1965 ήταν 5 φοιτητές που πήγαν στην Αλβανία για να μάθουν την ελληνική γλώσσα. Φύγαμε από το Πεκίνο, μέσω Μανζούλι, Ιρκούτσκ και φτάσαμε στη Μόσχα. Μείναμε μια εβδομάδα στη Μόσχα για ξεκούραση και μετά συνεχίσαμε για τρεις μέρες και δύο νύχτες με το τρένο για τη Βουδαπέστη. Στο τέλος ταξιδέψαμε με αεροπλάνο από τη Βουδαπέστη στα Τίρανα της Αλβανίας.
Δημοσιογράφος: Ποιες αναμνήσεις ξεχωρίζετε από την περίοδο των σπουδών στα Τίρανα;
Ζου Σένγκ Πένγκ: Η μελέτη της ελληνικής ήταν απόδειξη των φιλικών σχέσεων μεταξύ Κίνας και Αλβανίας. Από το 1965 έως το 1970, υπήρχαν πολλά ζητήματα εντός και εκτός Κίνας. Επί πέντε χρόνια βίωσα από κοντά τη φιλία μεταξύ Κίνας και Αλβανίας. Θα ήθελα να ευχαριστήσω την κυβέρνηση της Αλβανίας και το Πανεπιστήμιο των Τιράνων για τη δημιουργία καλών συνθηκών για όσους από εμάς μάθαμε την ελληνική γλώσσα στην Αλβανία.
Ήταν γνωστό ότι το Τμήμα Ιστορίας, Φιλολογίας και Ξένων Γλωσσών δεν είχε κλάδο της ελληνικής γλώσσας. Ως εκ τούτου, η αλβανική πλευρά κάλεσε ορισμένους καθηγητές να το ανοίξουν. Εκτός από αυτά, δημιούργησαν το κατάλληλο περιβάλλον για την εκμάθηση της γλώσσας. Σε αντίθεση με τους Κινέζους μαθητές που σπούδασαν την αλβανική γλώσσα, μπορούσαν να εξασκηθούν στην ακρόαση, την ομιλία, την ανάγνωση και τη γραφή στο τέλος των σπουδών τους. Δεν είχαμε όμως αυτή την ευκαιρία. Έτσι οι αρχηγοί έφεραν έναν Αλβανό μαθητή από την Ελληνική Μειονότητα να ζήσει με δύο Κινέζους μαθητές και να τους μάθει την ελληνική γλώσσα. Κατά τη διάρκεια των θερινών διακοπών, οργανώθηκαν επισκέψεις στη νότια Αλβανία, όπου ζουν πολλοί μειονοτικοί. Έτσι ζήσαμε, φάγαμε και δουλέψαμε μαζί με τους Αλβανούς της Ελληνικής Μειονότητας και έτσι γνώρισα καλύτερα τον πολιτισμό και τα έθιμα του νότιου τμήματος της Αλβανίας. Αυτό μας βοήθησε πολύ. Όλη τη βοήθεια παρείχαν οι υπεύθυνοι του πανεπιστημίου και του τομέα πολιτισμού της Πρεσβείας της Κίνας στην Αλβανία.
Δημοσιογράφος: Πώς θυμάστε τις ανταλλαγές με καθηγητές και άλλους φοιτητές;
Ζου Σένγκ Πένγκ: Υπάρχουν μερικά πράγματα που με εντυπωσίασαν πραγματικά. Πρώτον, λόγω των σπουδών μου στην Αλβανία, συνάντησα δύο φορές τον πρωθυπουργό Τσου Εν Λάι: την πρώτη φορά το 1965 στην Αλβανία. Η επόμενη φορά ήταν το 1967, όταν ο πρωθυπουργός Τσου συναντήθηκε στο Πεκίνο με Κινέζους φοιτητές που σπούδαζαν στο εξωτερικό. Αυτές είναι αξέχαστες εμπειρίες. Εκτός από αυτά, δύο καθηγητές ήταν πολύ φιλικοί απέναντί μας. Ένας λέκτορας ήταν ταυτόχρονα συντάκτης του Ραδιοφωνικού Σταθμού Τιράνων, ενώ ένας άλλος ήταν συγγραφέας. Τότε ήμασταν πολύ νέοι, 18-19 χρονών, και οι καθηγητές μας φρόντιζαν σαν γονείς, όχι μόνο στον τομέα της μάθησης, αλλά και στον τομέα της ζωής. Οι Αλβανοί φίλοι ήταν επίσης πολύ φιλικοί. Έβρισκαν κάθε ευκαιρία για να μας μιλήσουν. Γνώρισα έναν από τους Αλβανούς φίλους μου πριν δύο χρόνια στην Ελλάδα. Είναι μικρός ο κόσμος.
Δημοσιογράφος: Πώς γνωρίσατε αυτόν τον φίλο στην Ελλάδα;
Ζου Σένγκ Πένγκ: Αυτός και εγώ έχουμε μερικούς κοινούς φίλους. Ένας Έλληνας ξέρει ότι έμαθα τη γλώσσα στην Αλβανία. Έχει μια κοπέλα Αλβανίδα. Ο πατέρας αυτού του κοριτσιού είναι ο Αλβανός φίλος μου, που σπούδασε μαζί μου στα Τίρανα. Βρεθήκαμε μια φορά στην Αθήνα, ήταν μεγάλη χαρά. Δεν μπορούσα να σκεφτώ ότι μετά από τόσα χρόνια, θα μπορούσα να τον συναντήσω στην Ελλάδα. Αργότερα έμαθα ότι δύο καθηγητές μας ζουν στην Ελλάδα, οπότε έχω ψάξει πολλά άτομα, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχω καταφέρει να επικοινωνήσω.
Δημοσιογράφος: Μετά την αποφοίτησή σας στην Αλβανία, διδάξατε ελληνικά και εκπαιδεύσατε πολλούς φοιτητές στο Πανεπιστήμιο Ξένων Γλωσσών της Σανγκάης. Τι αντίκτυπο είχε η εμπειρία σας στην Αλβανία;
Ζου Σένγκ Πένγκ: Έχει περάσει πολύς καιρός και δεν έχω σκεφτεί την εμπειρία των σπουδών μου στην Αλβανία. Για να είμαι ειλικρινής, η εμπειρία των σπουδών και της ζωής στο εξωτερικό με έχει κάνει να αγαπήσω περισσότερο τη χώρα μου. Αν δεν είχε ιδρυθεί η Νέα Κίνα, δεν θα υπήρχε ο Ζου Σένγκ Πένγκ. Με αυτό το πνεύμα έχω μεγαλώσει και την κόρη μου.
Τσανγκ Τσούο
Μετάφραση: Α. Σπύρου
Στον εξής σύνδεσμο μια άλλη συνέντευξη του καθηγητή Ζου Σένγκεν Πένγκ σε Ελληνίδα δημοσιογράφο:
