«Τη βοήθεια προς τους Βορειοηπειρώτες την καταλαβαίνω ως πράξη κι όχι ως λόγια»

-Αυτά είπε ο κ. Ευγένιος Χαϊτίδης, βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, τον Ιανουάριο του 2003, στους Έλληνες έπαρχους στην ιδιαίτερη συνάντησή τους στο ξενοδοχείο «CARAVEL» στην Αθήνα, όταν ξεκίνησαν μαζί την πιο σωστή πρωτοβουλία για την ανάπτυξη του χώρου μας

«Χαίρομαι που αναλάβατε αυτή την πρωτοβουλία, αλλά έπρεπε να την είχατε πάρει πιο μπροστά. Όταν δεν είχατε μείνει μόνον το 30%, αλλά όταν ήσασταν το 100% στα πάτρια εδάφη. Εγώ τουλάχιστον, δεν απελπίζομαι ποτέ. Όσο πιο δύσκολα είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε, τόσο πιο πολύ με πιάνει το πείσμα και λέγω: «εδώ θέλει πόλεμο».

Οι πικρές αλήθειες είναι ότι στην Ελλάδα υπάρχουν ορισμένα κόμματα, που δεν σας θέλουν εκεί. Και πρώτ’ απ’ όλα το κυβερνητικό κόμμα. Διότι έχουν τέτοιες δεσμεύσεις με τις ανακατανομές στα Βαλκάνια και θέλουν να μην υπάρχει Βορειοηπειρωτικό θέμα.

Αν θυμάστε το ’92 – ‘93 ο Μητσοτάκης είχε πει: «ότι λύση θα βρεθεί στο Κοσσυφοπέδιο, θα δοθεί και στην Αλβανία». Ο μόνος Έλληνας πολιτικός που το ^‘πε αυτό. Επομένως, εγώ δεν λέγω λόγια. Λέγω πράξεις. Οι σημερινοί τι κάνουν; Αντί να καθίσουν να δουν ότι δεν έχετε δρόμο, δεν έχετε νερό, δεν έχετε σπίτια, δεν έχετε σχολεία, κάνουν το αντίθετο: σιωπούν όλοι.

Λοιπόν, άμα δεν θα καταλάβουμε αυτές τις αλήθειες, τότε δεν μπορούμε να λύσουμε κανένα πρόβλημα. Αν λέμε ότι όλα είναι ωραία και δεν έγιναν λάθη, τότε τι θα διορθώσουμε; Εγώ με μεγάλη μου χαρά θα δω αν έρθουν και άλλοι συνάδελφοι για να ενεργήσουμε όλοι μαζί. Δεν με ενδιαφέρει αν είναι από το ΚΚΕ, το ΠΑΣΟΚ, κι από αλλού.

Αλλά πέρα από λόγια δε βλέπω πράξεις. Να σας πω ένα παράδειγμα. Όταν στις 15 Οκτωβρίου του 2000 είχατε δημοτικές εκλογές, δεύτερο γύρο κι ήταν γνωστό τι θα γίνει στη Χιμάρα και στους Αγίους Σαράντα, που δεν είχαν βγει από τον πρώτο γύρο δήμαρχοι, τότε το κλιμάκιο των πέντε βουλευτών που έστειλε η Βουλή ήρθε την παραμονή που θα φεύγαμε. Μέχρι τότε ο Κακλαμάνης έλεγε όχι, δεν θα πάει κανένας. Γιατί ξέρανε ότι θα γίνει όργιο βίας και νοθείας και δεν θέλανε να ‘ρθουν σε δύσκολη θέση να καταγγείλουν την αλβανική κυβέρνηση. Οι Αλβανοί είχαν κάθε λόγο να το κουκουλώσουν.

Έχω ευχαρίστηση να συνεργαστώ μαζί σας. Τη βοήθεια προς εσάς την καταλαβαίνω ως πράξη. Κι όχι ως λόγια. Συμφωνώ ότι πρέπει να γίνουν έργα υποδομής. Ότι πρέπει να υπάρξει ένα γενικότερο σχέδιο και, κυρίως θα πρέπει να υπάρξει μια απόφαση του ελληνικού πολιτικού κόσμου ότι τους Βορειοηπειρώτες τους θέλουμε στην Βόρειο Ήπειρο κι όχι στην Ελλάδα. Αυτό η Νέα Δημοκρατία το πρεσβεύει. Πριν από δύο χρόνια έκανε την συμβολική της πράξη, φτιάχνοντας ένα υδραγωγείο σ’ αυτό το χώρο. Μ’ αυτό θέλαμε να δείξουμε ότι εμείς ενδιαφερόμαστε ώστε οι Βορειοηπειρώτες να μείνουν εκεί. Με έργα αλλά και με πολιτικές συμφωνίες, ώστε να μην εφαρμόζεται πολιτική αφελληνισμού.

Έχουμε κοινές απόψεις, όμως πρέπει να χαράξουμε μια γραμμή και να τηρήσουμε αυτή την γραμμή. Η βάση της αρχής, για να βοηθήσουμε, είναι ποιους θα βοηθήσουμε. Όμως, πρώτα εσείς πρέπει να έχετε μια ενιαία φωνή; Γιατί, δυστυχώς, δεν έχετε ενιαία φωνή. Δεν ξέρω πως θα τα καταφέρετε. Δεν πρέπει να εμπλακούμε εμείς σ’ αυτή την υπόθεση. Θα πιστέψουμε πρώτα στην ιδέα ότι πρέπει να μείνει ο ελληνισμός εκεί. Και ν’ αφήσουμε κατά μέρος τις προσωπικές μας φιλοδοξίες και τις προσωπικές μας επιδιώξεις. Και μάλιστα μερικοί, οι οποίοι έχουν προσωπικά συμφέροντα, για να μην πω την βαριά κουβέντα ότι εξαγοράζονται, αυτοί πρέπει ν’ απομονωθούν. Γιατί έναντι ανταλλαγμάτων, οικονομικών ή άλλων, σας κάνουνε κακό. Αυτό, νομίζω, τα λέει όλα».

Από το βιβλίο μου ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ, εκδόσεις “ΑΡΓΥΡΩ” 2007