Το καφενείο του χωριού διατηρεί τον κοινωνικό του ρόλο

Του Αλκιβιάδη ΝΤΑΛΕ

Παραδοσιακά το καφενείο σε ένα χωριό, δεν είναι μόνο χώρος όπου θα απολαύσεις το καφεδάκι ή το τσιπουράκι σου. Ήταν και παραμένει εστία συναντήσεων, κοινωνικών συναναστροφών, ζυμώσεων, σημαντικών συζητήσεων και αποφάσεων κοινού τοπικού χαρακτήρα.

Στο καφενείο θα συναντούσες τον παππά, τον κοινοτάρχη, το δάσκαλο, τον απεσταλμένο και τους υπαλλήλους που επέστρεφαν τα απογεύματα από το κέντρο της περιοχής, φέρνοντας τα νέα. Στο καφενείο ο ταχυδρόμος παλιά μοίραζε την αλληλογραφία και άφηνε τον τύπο, προορισμένο για τους συνδρομητές. Ακόμα και σήμερα με το που φθάνουμε στους Σχωριάδες, το πρώτο που κάνουμε, είναι να επισκεφτούμε το καφενείο για να μάθουμε τα νέα του χωριού κι όχι μόνο.

Σίγουρα στις μέρες μας, οι τρόποι και τα μέσα επικοινωνίας έχουν αλλάξει αφάνταστα, αλλά το καφενείο δεν παύει να διατηρεί τον κοινωνικό του ρόλο στις επαφές των ανθρώπων, που πάνε να εκλείψουν. Συνεχίζει να λειτουργεί κανονικά και να προσφέρει πολύτιμες υπηρεσίες, ακόμα και αυτές του παντοπωλείου.

Ας κάνουμε μια σύντομη αναδρομή στην ιστορία του καφενείου των Σχωριάδων. Δεν γνωρίζουμε ακριβώς πότε χτίστηκε. Το γεγονός ότι βρίσκεται πάνω στην κεντρική βρύση (πηγάδι), η οποία κατασκευάστηκε το 1819, σε οδηγεί να σκεφτείς ότι κάπου εκεί να είναι και οι απαρχές του.

Είναι ιδιοκτησία της εκκλησίας και το διαχειρίζονταν ανέκαθεν η εκάστοτε Εκκλησιαστική Επιτροπή. Σε τακτά χρονικά διαστήματα μέσω δημοπρασίας, καθορίζονταν ο καφετζής και το μίσθωμα υπέρ της εκκλησίας.

Στο παρελθόν στους Σχωριάδες λειτουργούσαν μερικά ιδιωτικά καφενεία, όπως του Κύρκα, του μπάρμπα Γιάννη Ρέτζιου. Υπήρχαν εμπορικά καταστήματα, παντοπωλείο, μανάβικο. Κάτω από τον μικρό θόλο του σχολείου παλιά λειτουργούσε κρεοπωλείο, που και αυτό δημοπρατούνταν. Οι μεγαλύτεροι θυμούνται το μαγαζί του ”Γκέγκα” που πουλούσε ζαχαρωτά.

Κατά καιρούς γινόταν διάφορες παρεμβάσεις και το αρχικό του σχήμα άλλαζε. Τα τελευταία χρόνια έσμιξε με τον φούρνο, πάνω στον οποίο προστέθηκε μια μεγάλη βεράντα. Σε συνδυασμό με την ανακαινισμένη πλατεία και την αξιοθαύμαστη φυσική Γούβα μπροστά στο καφενείο, κατά περιόδους, ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες, βιώνουν ξανά τις δόξες του παρελθόντος.

Αν αναφέρουμε τα άτομα που λειτούργησαν το καφενείο, η λίστα είναι μεγάλη και σίγουρα κάποιον ίσως να ξεχάσουμε. Πάντως, τα τελευταία 15 χρόνια τακτικός και αναντικατάστατος καφετζής είναι ο Κώστας Νάκας με την σύζυγό του Αλεξάνδρα. Ο Κώστας εκτός τον καφετζή, κάνει και τον ταξιτζή, τον ηλεκτρολόγο, τον υδραυλικό, το νοσοκόμο, τον γαλατά και οτιδήποτε άλλη υπηρεσία έχουν ανάγκη οι λίγοι κάτοικοι του χωριού, που και αυτοί, εκτός την ευγνωμοσύνη, αξίζουν και τη στήριξη όλων μας.