Ξενύχτι πόνου στη Fushëbardha

Ξενύχτι πόνου στη Fushëbardha

Ξενύχτι πόνου στο σπίτι του κουμπάρου μου, Ιλίρ Μίχο, που έχασε χθες τ’ απόγευμα τον αγαπημένο του πατέρα.

Στα ύψη της Fushëbardha – με πολύ κρύο και πάχνη – περνάει σαν σε ταινία η ζωή του πολυδουλεμένου ξυλοκόπου. Με το πριόνι, το τσεκούρι, το στοίβασμα των καυσόξυλων, τ’ άλογα, την κουραστική μεταφορά… Ολόκληρη η ζωή ενός ορεινού χωριού.

Όταν αναφέρουμε, μέσα στο θερμό αδελφικό περιβάλλον τη Δερβιτσάνη, οι φίλοι μας φέρνουν στο νου τους την περασμένη εποχή. Και φτιάχνουν με πολύ εκτίμηση και θέρμη το καταπληκτικό πορτρέτο του συγχωριανού μας, δάσκαλος κάποτε και σ’ αυτό το χωριό, του Αριστοτέλη Διαμάντη.

Τους ακούμε με προσοχή και αισθανόμαστε υπέροχα… Διακρίνουμε στο βλέμμα τους και μέσα στην ψυχή τους την πελώρια γέφυρα. Αυτή που σχετίζεται με τη συναδέλφωση. Με τη συμβίωση δύο αδελφών λαών!

19.12.2015

Σχετικά άρθρα: