Ο φουτάς

ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ

Δεν περνούσε από το νου μου καν -τόσο μικρός ήμουν- αν είχαμε ή όχι συγγένεια με την οικογένεια, που γινόταν ο τρικούβερτος γάμος. Είχα πάει από το πρωί και περίμενα στην αυλή, κοντά σε αγιόκλημα, να μου βάλουνε φουτά. (Ποδιά, κομμένη και ραμμένη από μοδίστρα, με χαρούμενα χρώματα, την εβδομάδα του γάμου.)

Χωρίς φουτά, ο κόσμος να γύριζε ανάποδα, να χαλούσε, δεν έφευγα από το γάμο.

Όταν μου τον έδεναν, ήθελα να μου τον τριγώνιζαν κιόλας από τη μια μεριά, να φαινόταν ωραίος. Με το φουτά στη μέση, πετούσα από χαρά.

Δεν σκαφτόμουν καν ότι το φουτά σε γάμο τον δίνουν σε συγγενικά πρόσωπα που κάνουν δουλειές. Κυρίως σε μάγειρα, στα γκαρσόνια, που κουβαλούν φαγητά και μεζέδες, για να μη λερωθούν.

Σε μικρά παιδιά, έδιναν μικρό φουτά, απλά για χαρά.

Χόρευαν οι γλεντζέδες, με το φουτά δεμένο στη μέση. Στο χορό τον τάραζε ο πρωτοχορευτής, τον ανέμιζε ψηλά σαν μαντήλι.

Υστερόγραφο:

Στη φωτογραφία είναι λίγα άτομα από το ψίκι, που πήγαν να πάρουν τη νύφη πάνω στο «Μεσοχώρι», την Αρετή του Μήτρου Ξέρρα. Ο εικονιζόμενος με το φουτά δεμένο στη μέση, είναι ο Δημήτρης Τσιάμης.