ΤΡΙΑ ΤΕΤΡΑΣΤΙΧΑ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΗΡΩΑ

Όταν έμαθα την άδικη εκτέλεση, πάνω σε ύψωμα του Βουλιαρατιού, του αδελφού μας, Κωνσταντίνου ΚΑΤΣΙΦΑ από στυγερούς δολοφόνους, την ημέρα του «ΟΧΙ», η αγανακτισμένη μου ψυχή έβγαλε τους στίχους:  

ΣΑΝ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ Ο ΤΟΠΟΣ!

Δεν είναι η σημαία πανί,
είναι αίμα, σώμα, όρκος.
Θυσία είναι και οργή,
σαν κινδυνεύει ο τόπος!

28/10/2018

Την επόμενη, βλέποντας το γεγονός από άλλη οπτική γωνία, με ψυχραιμία, προέκυψε η παρακάτω αντίδραση:

ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΒΟΛΙΑ – ΚΡΙΝΑ

Δύο βόλια, που σημάδεψαν το στήθος,
δολοφονούν και μπάζουνε το μίσος.

Αντί για βόλια να ‘ριχναν δύο κρίνα,
ο τόπος να μοσχοβολούσε από κείνα.

29/10/2018

Μετά από μέρες, εφόσον η αδικία επέμενε, γινόταν πιο απάνθρωπη – η σορός του νεκρού καθυστερούσε, δήθεν για ιατροδικαστική εξέταση, δεν παραδιδόταν στην πονεμένη οικογένεια – η ψυχή μου ξέσπασε ξανά.

ΔΩΣΤΕ ΣΤΗ ΜΑΝΑ ΤΟ ΝΕΚΡΟ!

Τι ψάχνετε σε μια σορό,
βελόνι σ’ αχυρώνα;!
Δώστε στη μάνα το νεκρό,
να τον θρηνήσει η δόλια!

05/11/2018