Εδώ είναι Βαλκάνια…

Εδώ είναι Βαλκάνια…

ΑΠΟΨΕΙΣ

Γράφει

ο Μανώλης Σπινθουράκης

Σχεδόν είκοσι χρόνια μετά την προς ανατολάς διεύρυνσή της, η Ευρωπαϊκή Ένωση σκέπτεται, όπως διαβεβαίωσε προχθές από τα Τίρανα, να διευρυνθεί εκ νέου. Αυτή τη φορά προς τα Βαλκάνια, την Ουκρανία, τη Μολδαβία και ίσως τη Γεωργία.

Το γεγονός ότι η προηγούμενη διεύρυνση κλόνισε περισσότερο παρά ποτέ τη συνοχή της ενωμένης Ευρώπης, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένα τσουνάμι ευρωσκεπτικισμού σε χώρες που εξ αρχής πρωτοστάτησαν στην ευρωπαϊκή ενοποίηση, όπως η Γαλλία, η Ολλανδία και η Ιταλία, προϊδεάζει πως οι μελλοντικές διευρύνσεις, αν πραγματοποιηθούν, δεν θα είναι όπως οι προηγούμενες. Δεν θα έχουν δηλαδή τον χαρακτήρα μιας εφάπαξ και εφ’ όλης της ύλης προσχώρησης των υποψήφιων προς ένταξη κρατών, όπως συνέβη κατά το παρελθόν.

Κατά πάσα πιθανότητα οι νέες διευρύνσεις θα ολοκληρωθούν σταδιακά, ακολουθώντας τις λογικές της Ευρώπης των πολλών ταχυτήτων, ή των ομόκεντρων κύκλων, ή της μεταβλητής γεωγραφίας κ.ο.κ. Σε αυτές τις λογικές εντάσσεται άλλωστε και η πρόταση Μακρόν υπέρ της δημιουργίας μιας ευρωπαϊκής πολιτικής κοινότητας που προς το παρόν βρίσκεται σε εμβρυακή μορφή.

Με άλλα λόγια βαδίζουμε προς μια Ευρώπη που ελάχιστα θα θυμίζει αυτή του 1980 στην οποία προσχώρησαν η Ελλάδα και μετά η Ισπανία και η Πορτογαλία. Βαδίζουμε προς μια Ευρώπη που θα έχει κράτη-μέλη πρώτης, δεύτερης, ίσως και τρίτης κατηγορίας.

Σε ό,τι αφορά ειδικότερα την Ελλάδα, η προοπτική ένταξης των κρατών των Βαλκανίων που βρίσκονται εκτός Ενωμένης Ευρώπης, θα μπορούσε να αποτελέσει μια σημαντική πρόκληση, υπό τον όρο ότι θα διακοπεί η πορεία της χώρας προς τη βαλκανιοποίησή της. Μια πορεία που ξεκίνησε στις αρχές του 21ου αιώνα και έκτοτε συνεχίζεται, έχοντας ως ορόσημο την πτώχευση του 2010. Και για να μην υπάρχουν αμφιβολίες ως προς αυτό, ας υπενθυμιστεί πως με βάση τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας, περί το τέλος του 20ού αιώνα το κατά κεφαλήν ΑΕΠ στην Ελλάδα είχε φτάσει στο 95% του μέσου ευρωπαϊκού, ενώ σήμερα βρίσκεται κάτω από το 70%.

Επίσης, ο μέσος Έλληνας στο τέλος του προηγούμενου αιώνα είχε διπλάσια αγοραστική δύναμη από τον μέσο πολίτη των κρατών της ανατολικής Ευρώπης, ενώ σήμερα έχει μικρότερη αγοραστική δύναμη από τον μέσο Τσέχο ή τον μέσο Πολωνό. Εξακολουθεί βεβαίως να είναι πιο εύπορος από τον μέσο Βούλγαρο και τον μέσο Ρουμάνο, αν και η ψαλίδα κλείνει με γοργούς ρυθμούς.

Η οικονομική ανασυγκρότηση της χώρας είναι εκ των ων ουκ άνευ για να μπορέσει να διαδραματίσει τον ρόλο που ιστορικά οφείλει να έχει στην περιοχή των Βαλκανίων. Το γεγονός, όμως, ότι στην οικονομική συρρίκνωση των τελευταίων δεκαετιών έχει πλέον προστεθεί και η πολιτική απαξίωση της χώρας αναγκάζει, ατυχώς, πολλούς να θυμηθούν τον στίχο του ποιητή Νίκου Εγγονόπουλου «Εδώ δεν είναι παίξε γέλασε: Εδώ είναι Μπαλκάνια».

efsyn.gr

Σχετικά άρθρα: